Pięćdziesiąt dni po Zmartwychwstaniu Pańskim na zebranych w wieczerniku apostołów zstąpił Duch Święty. Dokładnie tak, jak zapowiedział Pan Jezus przed Wniebowstąpieniem. Przypadająca dzisiaj Niedziela Zesłania Ducha Świętego przypomina nam o Duchu Świętym – jednej z osób Bożych, do którego codziennie zanosimy modlitwy o dary, łaskę mądrości, męstwa. Dzisiaj, podczas każdej Mszy świętej śpiewamy sekwencję do Ducha Świętego. W tradycji ludowej Niedziela Zesłania Ducha Świętego nazywana jest „Zielonymi Świątkami”. Ze wszystkich świąt kościelnych najuroczyściej obchodzona była w Polsce Wielkanoc, potem Boże Narodzenie, a trzecie miejsce wśród uroczystości dorocznych zajmowało Zesłanie Ducha Świętego czyli Zielone Świątki, do których przyłączono szczątki różnych lechickich zwyczajów i obrzędów wiosennych, jak np. obchodzenie granic „z królową” na Kujawach, wybierania „króla pasterzy”, a na Podlasiu „wołowe wesele”.

Dzieje Apostolskie podają, że: „Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić” (Dz 2, 1-4).

Wiatr i ogień to symbol działania Trzeciej Osoby Bożej. Nad głowami Apostołów ukazały się języki ognia, który oświeca i rozgrzewa. Tak oświecające działanie ma łaska Ducha Świętego, dawcy bezcennych darów. Dzięki tym darom kształtujemy siebie na obraz i podobieństwo Boga. Wszystkie te skarby może otrzymać każdy z nas, jeżeli w swym sercu stworzy odpowiednią atmosferę i otworzy się na działanie Ducha Świętego.

Trwająca renowacja wnętrza Kolegiaty Żuławskiej jest przyczynkiem do zwrócenia uwagi na te elementy wyposażenia naszej świątyni, które choć znane – nie zwracają takiej uwagi jak np. ołtarze. Najbliższe tygodnie poświęcimy opisowi obrazów z wizerunkami Apostołów, które od dziesięcioleci zdobią prezbiterium kościoła św. Mateusza.

Obraz św. Jana Apostoła Ewangelisty - pierwszy po prawej stronie prezbiterium.

Neobarokowy obraz pochodzi z lat 1850-1875. Jego wymiary wynoszą 180x90 cm. Postać świętego przedstawiona w otwartym krajobrazie, na wierzchołku wzniesienia, na tle nieba i nisko sytuowanych w oddali skał. Postać świętego stoi frontalnie, zajmując prawie całą wysokość kompozycji, na rozstawionych nogach, prawa nieco ugięta w kolanie. Ręce ugięte w łokciach rozłożone: w lewej trzyma złoty kielich z wyłaniającym się wężem; prawa otwarta dłoń ukazana od stron wewnętrznej. Głowa i wzrok lekko uniesione w lewo, twarz młodzieńca, włosy przedzielone środkiem, w puklach spadają na plecy i lewe ramię. Odziany jest w długą czerwoną suknię przepasaną niebieską szarfą. Na ramionach długa czerwona peleryna spięta broszą na piersiach. Nogi bose.

Warto odnotować, że 26 maja 2025 r. odbyła się na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego obrona doktorska ks. Łukasza Golca (proboszcza parafii Lasowice Wielkie, ojca duchownego dekanatu nowostawskiego oraz Penitencjarza Kapituły Kolegiackiej Żuławskiej). Temat rozprawy: Sakramenty i sakramentalia w agendach liturgicznych diecezji polskich (1963-2021) a posoborowa reforma liturgiczna (Lublin 2025, ss. 357). Praca została napisana pod kierunkiem ks. dr. hab. Piotra Kulbackiego, prof. KUL. Księdzu Doktorowi gratulujemy i życzymy, by nadal wzrastał w umiłowaniu liturgii Kościoła. 

Wszystkim Parafianom i miłym Gościom życzymy obfitego błogosławieństwa Chrystusa na kolejny tydzień pracy i ostatnie tygodnie nauki!